bratysławianka
bratysławianka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbratɨswaˈvʲjãnka], AS: [bratysu̯avʹi ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Bratysławy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bratysławianka bratysławianki dopełniacz bratysławianki bratysławianek celownik bratysławiance bratysławiankom biernik bratysławiankę bratysławianki narzędnik bratysławianką bratysławiankami miejscownik bratysławiance bratysławiankach wołacz bratysławianko bratysławianki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bratysława ż
- forma męska bratysławianin mos
- przym. bratysławski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bratysławianin
- słowacki: (1.1) Bratislavčanka ż
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 39.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.