bonżurka

bonżurka (język polski)

bonżurka (1.1)

wymowa:

IPA: [bɔ̃n͇ˈʒurka], AS: [bõṇžurka], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kraw. poranny ubiór męski, podobny do marynarki; zob. też bonżurka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bonżurka	bonżurki
dopełniacz	bonżurki	bonżurek
celownik	bonżurce	bonżurkom
biernik	bonżurkę	bonżurki
narzędnik	bonżurką	bonżurkami
miejscownik	bonżurce	bonżurkach
wołacz	bonżurko	bonżurki

przykłady:

(1.1) Jak tylko będę miał pieniądze, kupię sobie także czarną aksamitną bonżurkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ubranie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. bonjour

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) smoking jacket
• fiński: (1.1) tupakkatakki
• macedoński: (1.1) пушачко палто
• szwedzki: (1.1) rökrock

źródła: