bełchatowski
bełchatowski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛwxaˈtɔfsʲci], AS: [beu̯χatofsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) dotyczący Bełchatowa, związany z Bełchatowem[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bełchatowski bełchatowska bełchatowskie bełchatowscy bełchatowskie dopełniacz bełchatowskiego bełchatowskiej bełchatowskiego bełchatowskich celownik bełchatowskiemu bełchatowskiej bełchatowskiemu bełchatowskim biernik bełchatowskiego bełchatowski bełchatowską bełchatowskie bełchatowskich bełchatowskie narzędnik bełchatowskim bełchatowską bełchatowskim bełchatowskimi miejscownik bełchatowskim bełchatowskiej bełchatowskim bełchatowskich wołacz bełchatowski bełchatowska bełchatowskie bełchatowscy bełchatowskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Bełchatowski gips pochodzi z instalacji do odsiarczania spalin[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bełchatów m, bełchatowianin m, bełchatowianka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „bełchatowski” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Michał Matys; Paweł Wrabec, Elektrownia Bełchatów kontra kopalnie gipsu, „Gazeta Wyborcza”, 18/07/1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.