bździna
bździna (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii, odchodzący z tyłu z hałasem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bździna bździny dopełniacz bździny bździn celownik bździnie bździnom biernik bździnę bździny narzędnik bździną bździnami miejscownik bździnie bździnach wołacz bździno bździny
- przykłady:
- (1.1) Uważaj, żeby ci się z przeciwnego końca bździna nie wypsnęła, gdy ci portki z dupy ściągniemy i śpiewać wniebogłosy każemy.[1]
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) cichacz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bzdet m, bżdżenie n, nabżdżenie n, bździoch m, bździucha ż, bździak m
- czas. bździć ndk., bździeć ndk., nabździć dk.
- związki frazeologiczne:
- chodzi jak zła bździna za człowiekiem • kto ze strachu umiera, temu bździnami dzwonią • ginąć jak bździna w śnieżycy • łazić jak bździny po kalesonach
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fart
- źródła:
- ↑ Tadeusz Nowak wniebogłosy, wyd. „Muza”, Warszawa 1998, ISBN 83-7200-095-6, s. 285