asteniczny
asteniczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik asteniczny asteniczna asteniczne asteniczni asteniczne dopełniacz astenicznego astenicznej astenicznego astenicznych celownik astenicznemu astenicznej astenicznemu astenicznym biernik astenicznego asteniczny asteniczną asteniczne astenicznych asteniczne narzędnik astenicznym asteniczną astenicznym astenicznymi miejscownik astenicznym astenicznej astenicznym astenicznych wołacz asteniczny asteniczna asteniczne asteniczni asteniczne
- przykłady:
- (1.1) Afekt, do którego doprowadziła człowieka np. rozpacz czy strach, może być steniczny albo asteniczny w zależności od tego, czy pobudził aktywność ruchową człowieka, czy też podziałał na nią hamująco[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) leptosomiczny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. astenik m, asteniczność ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) asthenic
- białoruski: (1.1) астэнічны
- bułgarski: (1.1) астеничен, астенически
- hiszpański: (1.1) asténico
- niemiecki: (1.1) asthenisch
- rosyjski: (1.1) астенический, астеничный
- słowacki: (1.1) astenický
- ukraiński: (1.1) астенічний
- włoski: (1.1) astenico
- źródła:
- ↑ Państwo i prawo: organ Zrzeszenia Prawników Demokratów w Polsce, t. 17, „Zrzeszenie”, 1962.