areopag
areopag (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. w starożytnych Atenach najwyższa rada złożona z 501 byłych archontów; zob. też areopag w Wikipedii
- (1.2) książk. przen. grono osób rozstrzygających o czymś w sposób autorytatywny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik areopag areopagi dopełniacz areopagu areopagów celownik areopagowi areopagom biernik areopag areopagi narzędnik areopagiem areopagami miejscownik areopagu areopagach wołacz areopagu areopagi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) elita
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. areopagita m
- przym. areopagiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. Ἄρειος πάγος (áreios págos) → wzgórze Aresa (tam obradowała rada archontów)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) ареопаг m; (1.2) ареопаг m
- hiszpański: (1.1) Areópago m; (1.2) areópago m
- nowogrecki: (1.1) Άρειος Πάγος
- słowacki: (1.1) areopág m; (1.2) areopág m
- ukraiński: (1.1) ареопаг m
- źródła: