androcentryzm
androcentryzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) stawianie pierwiastka męskiego w centrum uwagi; zob. też androcentryzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik androcentryzm dopełniacz androcentryzmu celownik androcentryzmowi biernik androcentryzm narzędnik androcentryzmem miejscownik androcentryzmie[1] wołacz androcentryzmie[1]
- przykłady:
- (1.1) (…) Emil Luca opisuje nowy model miłości, opartej w przeciwieństwie do polarnego stosunku płci nie na androcentryzmie i eksponowaniu różnicy, lecz na pełnym partnerstwie i braterstwie kobiety i mężczyzny (…)[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) gynocentryzm
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) androcentrism
- baskijski: (1.1) androzentrismo
- francuski: (1.1) androcentrisme m
- słowacki: (1.1) androcentrizmus m
- słoweński: (1.1) androcentrizem m
- ukraiński: (1.1) андроцентризм m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Mirosława Czarnecka, Wieszczki: rekonstrukcja kobiecej genealogii w historii niemieckiej literatury kobiecej od połowy XIX do końca XX wieku, str. 107