aleucki
aleucki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. język aleucki; zob. też język aleucki w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik aleucki aleucka aleuckie aleuccy aleuckie dopełniacz aleuckiego aleuckiej aleuckiego aleuckich celownik aleuckiemu aleuckiej aleuckiemu aleuckim biernik aleuckiego aleucki aleucką aleuckie aleuckich aleuckie narzędnik aleuckim aleucką aleuckim aleuckimi miejscownik aleuckim aleuckiej aleuckim aleuckich wołacz aleucki aleucka aleuckie aleuccy aleuckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Basen Aleucki • Grzbiet Aleucki • Prąd Aleucki • Rów Aleucki • Góry Aleuckie • Wyspy Aleuckie • nurnik aleucki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Aleut
- baskijski: (1.1) aleutiar
- białoruski: (1.1) алеуцкі
- bułgarski: (1.1) алеутски
- czeski: (1.1) aleutský
- esperanto: (1.1) aleuta
- francuski: (1.1) aléoutien
- rosyjski: (1.1) алеутский
- serbski: (1.1) алеутски
- słowacki: (1.1) aleutský; (2.1) aleutčina ż
- słoweński: (1.1) aleutski
- ukraiński: (1.1) алеутський
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12500-4, s. 85.