adamowicki
adamowicki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌadãmɔˈvʲiʦ̑ʲci], AS: [adãmovʹicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik adamowicki adamowicka adamowickie adamowiccy adamowickie dopełniacz adamowickiego adamowickiej adamowickiego adamowickich celownik adamowickiemu adamowickiej adamowickiemu adamowickim biernik adamowickiego adamowicki adamowicką adamowickie adamowickich adamowickie narzędnik adamowickim adamowicką adamowickim adamowickimi miejscownik adamowickim adamowickiej adamowickim adamowickich wołacz adamowicki adamowicka adamowickie adamowiccy adamowickie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Adamowice nmos, adamowiczanin m, adamowiczanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik nazw miejscowości i mieszkańców z odmianą i poradami językowymi, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-15348-9.