Hiacynta
Hiacynta (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Hiacynta Hiacynty dopełniacz Hiacynty Hiacynt celownik Hiacyncie Hiacyntom biernik Hiacyntę Hiacynty narzędnik Hiacyntą Hiacyntami miejscownik Hiacyncie Hiacyntach wołacz Hiacynto Hiacynty - (2.1) zob. Hiacynt
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Hiacynta • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Hiacynta • kobieta imieniem (o imieniu) Hiacynta • święta / błogosławiona Hiacynta • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Hiacynta • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Hiacynta • otrzymać / dostać / przybrać imię Hiacynta • dzień imienin / imieniny Hiacynty • na Hiacyntę (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Hyacintha < łac. Hyacinthus < gr. Ὑάκινθος (Huákinthos) < gr. ὑάκινθος → hiacynt, ciemnoniebieski
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) Jacinthe ż
- łaciński: (1.1) Hyacintha ż
- słoweński: (1.1) Hijacinta ż
- włoski: (1.1) Giacinta ż
- źródła: