Aneks:Język ukraiński - deklinacja
W języku ukraińskim rzeczownik (іменник) odmienia się przez 7 przypadków:
Н. - називний (mianownik) | хто? що? |
Р. - родовий (dopełniacz) | кого? чого? |
Д. - давальний (celownik) | кому? чому? |
З. - знахідний (biernik) | кого? що? |
О. - орудний (narzędnik) | ким? чим? |
М. - місцевий (miejscownik) | на кому? на чому? |
К. - кличний (wołacz)- |
Wyróżnia się 4 typy deklinacji:
- Deklinacja I - rzeczowniki rodzaju żeńskiego i męskiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na: -а, -я
- Deklinacja II - rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na spółgłoskę lub -о, oraz rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na -о, -е, -я
- Deklinacja III - rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na spółgłoskę oraz rzeczownik мати
- Deklinacja IV - rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na: -а, -я, u których przy odmianie pojawiają się sufiksy -ат-, -ен-.