צאָן
צאָן (jidysz)[edytuj]
- transliteracja:
- YIVO: tson; polska: con
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- (1.1) ער איז געווען אַלט אַ יאָר דרײַסיק, שטאַרק ווי אַ דעמב, אָבער מיט ווייניק ציין אין מויל. → Miał około trzydziestu lat, był silny jak dąb, ale z niewieloma zębami w ustach[1].
- (1.1) .עס קלאַפּט אים אַ צאָן אין / אָן אַ צאָן → Stuka / Dzwoni / Szczęka zębami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) C. + (ציינער שנײַדן זיך (בײַ → zęby się wyrzynają + C.
- (1.1) ציינבערשטל → szczoteczka do zębów
- (1.1) ציינדאָקטער → dentysta, stomatolog
- (1.1) צאָנווייטיק → ból zęba
- (1.1) ציינפֿלייש → dziąsło
- (1.2) ציינראָד → koło zębate
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) לאַכן מיט ציינער → szczerzyć zęby (w uśmiechu)
- (1.1) קלעקן אויף אַ צאָן → ledwo starczać
- (1.1) (שאַרפֿן זיך די ציינער (אויף (t. שאַרפֿן די ציינער) → ostrzyć sobie zęby (na)
- (1.1) (אויפֿעסן די ציין (אויף → zjeść zęby (na)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ מ. ווינטשעווסקי (M. Winczewski): ערינערונגען (Erinerungen).
- ↑ Hasło „Zahn” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.