świergolenie
świergolenie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) o ptakach: wydawanie krótkich, wysokich dźwięków[1]
- (1.2) o ludziach, zwłaszcza dzieciach: szybkie i wesołe wypowiadanie słów
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik świergolenie dopełniacz świergolenia celownik świergoleniu biernik świergolenie narzędnik świergoleniem miejscownik świergoleniu wołacz świergolenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) świergotanie, świegotanie, szczebiotanie, ćwierkanie, ćwierkotanie
- (1.2) świergotanie, świegotanie, szczebiotanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. świergot m, świergotliwość ż
- czas. świergolić ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od świergolić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „świergotać, świegotać, świergolić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.