średnicówka
średnicówka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɕrɛdʲɲiˈʦ̑ufka], AS: [średʹńicufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. przyrząd pomiarowy służący do mierzenia wymiarów wewnętrznych, przede wszystkim średnic otworów; zob. też średnicówka w Wikipedii
- (1.2) trasa szybkiego ruchu wiodąca przez środek miasta, zwykle będąca systemem tuneli i wiaduktów w celu zapewnienia szybkiego przejazdu przez zatłoczone centrum
- przykłady:
- (1.2) Warszawscy i katowiccy urzędnicy dopiero teraz zorientowali się, że w ich kasie zabrakło aż 250 milionów złotych na budowę ostatniego odcinka średnicówki[1].
- (1.2) Średnicówki budowane są najczęściej dla obsługi wewnątrz aglomeracyjnego ruchu pasażerskiego, w przeciwieństwie do tras obwodowych, obsługujących ruch towarowy i tranzytowy względem centrum ruch pasażerski.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) trasa średnicowa
- antonimy:
- (1.2) obwodnica
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. średnica ż
- przym. średnicowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ z Internetu