stradnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stradnik (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. ubogi[1]
(1.2) st.pol. nieszczęśnik[1]
(1.3) st.pol. bezbożnik, złoczyńca, człowiek zły[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: ubogi, biedak
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nieszczęśnik
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: bezbożnik, złoczyńca
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „stradnik” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.