fortunka

fortunka (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od fortuna

(1.2) żart. majątek

(1.3) przest. dziecięca ruletka

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fortunka	fortunki
dopełniacz	fortunki	fortunek
celownik	fortunce	fortunkom
biernik	fortunkę	fortunki
narzędnik	fortunką	fortunkami
miejscownik	fortunce	fortunkach
wołacz	fortunko	fortunki

przykłady:

(1.2) Dorobił się niezłej fortunki na przemycie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) zabawka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortunny mrz, fortuna ż, fortunat mos, fortunatka ż, fortunarz mos, Fortunat mos, Fortunata ż, Fortuna ż

czas. pofortunić, fortunić ndk.

przym. fortunny

przysł. fortunnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. fortuna + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: fortuna

źródła: