Bałuty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Bałuty (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[baˈwutɨ], AS[bau̯uty] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) jedna z dzielnic Łodzi; zob. też Bałuty w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Mieszkam na Bałutach.
składnia:
(1.1) na Bałutach
kolokacje:
(1.1) Stare Bałuty
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bałuciarz m, bałuciara ż, Bałuciak m
przym. bałucki
związki frazeologiczne:
Bałuty i Chojny świat spokojnyBałuty i Chojny naród spokojnychłopak z BałutAntek z Bałut
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: