tupfen

tupfen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈtʊp͡fn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) muskać, musnąć, (lekko) dotykać, dotknąć

(1.2) szt. groszkować

odmiana:

(1.1-2) tupf|en (tupft), tupfte, getupft (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tupfen n, Tüpfeln n, Tupfen m, Tupf m, Tüpfel m, Tupfer m

zdrobn. Tüpfchen n, Tüpfelchen n

czas. tüpfeln

przym. tüpfelig, tüpflig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: tupfen • abtupfen • antupfen • betupfen

źródła: