triomphateur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

triomphateur (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/tʁi.jɔ̃.fa.tœʁ/
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zwycięzca

przymiotnik

(2.1) zwycięski
odmiana:
(1.1) lp triomphateur; lm triomphateurs
(2.1) lp triomphateur m, triomphatrice ż; lm triomphateurs m, triomphatrices ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) vainqueur
(2.1) vainqueur
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. triomphe m, triomphaliste m ż, triomphalisme m
forma żeńska triomphatrice
czas. triompher
przym. triomphaliste, triomphal, triomphant
przysł. triomphalement
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: