syndykacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

syndykacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌsɨ̃ndɨˈkaʦ̑ʲja], AS: [sỹndykacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) konsolidacja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) syndykacja treści
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. syndicus (członek sądu kolegialnego), gr. σύνδικος (sýndikos) (opiekun prawny)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „syndykacja” w: Poradnia językowa PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=syndykacja&oldid=6851684”