skvalpa

skvalpa (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) pluskać, chlupotać, chlupać

odmiana:

(1.1) att skvalpa, skvalpar, skvalpade, skvalpat, skvalpa! ; pres. part. skvalpande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plaska, klucka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skvalp, skvalpande, skvalpning

przym. skvalpig

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy skvalpa ut • skvalpa över

etymologia:

uwagi:

zobacz też: plaska • klucka • skvalpa • skvimpa • skvätta • sprätta • stänka (pluskanie i pryskanie)

źródła: