sfen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sfen (język polski)[edytuj]

sfen (1.1)
wymowa:
IPA[sfɛ̃n], AS[sfẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miner. tytanit; zob. też tytanit w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. sfenos 'klin'[1]
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: tytanit
źródła:
  1. Nikodem Sobczak, Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych, wydawnictwo Alfa, Warszawa 1986, s. 180.