daikon

daikon (język polski)

wymowa:

IPA: [daˈ^jikɔ̃n], AS: [da^i ̯ikõn], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zob. rzodkiew japońska

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 大根 (ダイコン, daikon)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) daikon
• japoński: (1.1) 大根(ダイコン)
• niemiecki: (1.1) Daikon

źródła: