csábul

csábul (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) książk. przest. dać się skusić, ulec pokusie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. csáb, csábosság, csábítás, csábító, csábítgatás, csábulás

czas. csábít, csábítgat

przym. csábos, csábító

przysł. csábosan, csábítóan

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. csáb + -ul

uwagi:

zobacz też: átcsábul • becsábul • elcsábul • kicsábul • rácsábul • visszacsábul

źródła: