brynczeć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brynczeć (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) gw. (Poznań)[1] zob. bręczeć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brynkot
czas. brynkot
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brynczeć” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=brynczeć&oldid=7748778”