bjyḱḱ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bjyḱḱ (język wilamowski)[edytuj]

bjyḱḱ (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
biyḱ • biyk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. dendr. Betula L.[1], brzoza[2]
(1.2) pot. Betula alba L.[3], brzoza omszona
odmiana:
(1.1-2) lp bjyḱḱ, lm bjyḱḱja
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bjykla ż, bjyḱḱjapyłc m, bjyḱḱjazōft
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Birke
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Drzewa liściaste
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Betula” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 40.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Betula alba” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bjyḱḱ&oldid=7843590”