bäva
bäva (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) drżeć, dygotać, trząść się (ze strachu)[1]
- odmiana:
- (1.1) att bäva, bävar, bävade, bävat, bäva!
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 82.