alterkacyja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

alterkacyja (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌaltɛrkaˈʦ̑ɨja], AS[alterkacyi ̯a], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) śr.pol. nieporozumienie, spór, sprzeczka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. altercātio[2]
źródłosłów dla pol. alterkacja
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spór
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „alterkacyja” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „alterkacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.