ai̯tüpi-să

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ai̯tüpi-să (język połabski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) topi się (3 os. lp ter. niepoświadczonego bezokolicznika o znaczeniu topić się)[1]
odmiana:
(1.1) lp m przesz. ai̯tüpål-să
(1.1) ims. przesz. str.br. ai̯tüpenĕ
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
przedpoł. *utope (sę), zamiast prasł. *utopitъ (sę), 3 os. lp ter. od prasł. *utopiti (sę) < prasł. *u- + *topiti
por. pol. utopić się, słowiń. vʉtʉ̀ɵpjĭc są, czes. utopiti se
uwagi:
źródła:
  1. Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 16.