Przykład poniżej: bezokolicznik erota, temat ero-.
tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
ero‧an
ero‧amme
en ero‧a
emme ero‧a
1.
olen ero‧nnut
olemme ero‧nneet
en ole ero‧nnut
emme ole ero‧nneet
2.
ero‧at
ero‧atte
et ero‧a
ette ero‧a
2.
olet ero‧nnut
olette ero‧nneet
et ole ero‧nnut
ette ole ero‧nneet
3.
ero‧aa
ero‧avat
ei ero‧a
eivät ero‧a
3.
on ero‧nnut
ovat ero‧nneet
ei ole ero‧nnut
eivät ole ero‧nneet
str. bierna
ero‧taan
ei ero‧ta
str. bierna
on ero‧ttu
ei ole ero‧ttu
imperfekt
czas zaprzeszły
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
ero‧sin
ero‧simme
en ero‧nnut
emme ero‧nneet
1.
olin ero‧nnut
olimme ero‧nneet
en ollut ero‧nnut
emme olleet ero‧nneet
2.
ero‧sit
ero‧sitte
et ero‧nnut
ette ero‧nneet
2.
olit ero‧nnut
olitte ero‧nneet
et ollut ero‧nnut
ette olleet ero‧nneet
3.
ero‧si
ero‧sivat
ei ero‧nnut
eivät ero‧nneet
3.
oli ero‧nnut
olivat ero‧nneet
ei ollut ero‧nnut
eivät olleet ero‧nneet
str. bierna
ero‧ttiin
ei ero‧ttu
str. bierna
oli ero‧ttu
ei ollut ero‧ttu
tryb warunkowy
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
ero‧aisin
ero‧aisimme
en ero‧aisi
emme ero‧aisi
1.
olisin ero‧nnut
olisimme ero‧nneet
en olisi ero‧nnut
emme olisi ero‧nneet
2.
ero‧aisit
ero‧aisitte
et ero‧aisi
ette ero‧aisi
2.
olisit ero‧nnut
olisitte ero‧nneet
et olisi ero‧nnut
ette olisi ero‧nneet
3.
ero‧aisi
ero‧aisivat
ei ero‧aisi
eivät ero‧aisi
3.
olisi ero‧nnut
olisivat ero‧nneet
ei olisi ero‧nnut
eivät olisi ero‧nneet
str. bierna
ero‧ttaisiin
ei ero‧ttaisi
str. bierna
olisi ero‧ttu
ei olisi ero‧ttu
tryb rozkazujący
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
–
ero‧tkaamme
–
älkäämme ero‧tko
1.
–
olkaamme ero‧nneet
–
älkäämme olko ero‧nneet
2.
ero‧a
ero‧tkaa
älä ero‧a
älkää ero‧tko
2.
ole ero‧nnut
olkaa ero‧nneet
älä ole ero‧nnut
älkää olko ero‧nneet
3.
ero‧tkoon
ero‧tkoot
älköön ero‧tko
älkööt ero‧tko
3.
olkoon ero‧nnut
olkoot ero‧nneet
älköön olko ero‧nnut
älkööt ole ero‧nneet
str. bierna
ero‧ttakoon
älköön ero‧ttako
str. bierna
olkoon ero‧ttu
älköön olko ero‧ttu
tryb potencjalny
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
ero‧nnen
ero‧nnemme
en ero‧nne
emme ero‧nne
1.
lienen ero‧nnut
lienemme ero‧nneet
en liene ero‧nnut
emme liene ero‧nneet
2.
ero‧nnet
ero‧nnette
et ero‧nne
ette ero‧nne
2.
lienet ero‧nnut
lienette ero‧nneet
et liene ero‧nnut
ette liene ero‧nneet
3.
ero‧nnee
ero‧nnevat
ei ero‧nne
eivät ero‧nne
3.
lienee ero‧nnut
lienevät ero‧nneet
ei liene ero‧nnut
eivät liene ero‧nneet
str. bierna
ero‧ttaneen
ei ero‧ttane
str. bierna
lienee ero‧ttu
ei liene ero‧ttu
Formy odczasownikowe
bezokoliczniki/odsłownik
imiesłowy
str. czynna
str. bierna
str. czynna
str. bierna
I
ero‧ta
cz. teraźniejszego
ero‧ava
ero‧ttava
rozszerzony I
ero‧takseen2
cz. przeszłego
ero‧nnut
ero‧ttu
II
inessivus
ero‧tessa1
ero‧ttaessa
sprawcy
ero‧ama1, 3
instructivus
ero‧ten
–
przeczący
ero‧amaton
III
inessivus
ero‧amassa
–
1) Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym.
2) Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. 3) Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę.
Przykład poniżej: bezokolicznik yrjötä, temat yrjö-.
tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
yrjö‧än
yrjö‧ämme
en yrjö‧ä
emme yrjö‧ä
1.
olen yrjö‧nnyt
olemme yrjö‧nneet
en ole yrjö‧nnyt
emme ole yrjö‧nneet
2.
yrjö‧ät
yrjö‧ätte
et yrjö‧ä
ette yrjö‧ä
2.
olet yrjö‧nnyt
olette yrjö‧nneet
et ole yrjö‧nnyt
ette ole yrjö‧nneet
3.
yrjö‧ää
yrjö‧ävät
ei yrjö‧ä
eivät yrjö‧ä
3.
on yrjö‧nnyt
ovat yrjö‧nneet
ei ole yrjö‧nnyt
eivät ole yrjö‧nneet
str. bierna
yrjö‧tään
ei yrjö‧tä
str. bierna
on yrjö‧tty
ei ole yrjö‧tty
imperfekt
czas zaprzeszły
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
yrjö‧sin
yrjö‧simme
en yrjö‧nnyt
emme yrjö‧nneet
1.
olin yrjö‧nnyt
olimme yrjö‧nneet
en ollut yrjö‧nnyt
emme olleet yrjö‧nneet
2.
yrjö‧sit
yrjö‧sitte
et yrjö‧nnyt
ette yrjö‧nneet
2.
olit yrjö‧nnyt
olitte yrjö‧nneet
et ollut yrjö‧nnyt
ette olleet yrjö‧nneet
3.
yrjö‧si
yrjö‧sivät
ei yrjö‧nnyt
eivät yrjö‧nneet
3.
oli yrjö‧nnyt
olivat yrjö‧nneet
ei ollut yrjö‧nnyt
eivät olleet yrjö‧nneet
str. bierna
yrjö‧ttiin
ei yrjö‧tty
str. bierna
oli yrjö‧tty
ei ollut yrjö‧tty
tryb warunkowy
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
yrjö‧äisin
yrjö‧äisimme
en yrjö‧äisi
emme yrjö‧äisi
1.
olisin yrjö‧nnyt
olisimme yrjö‧nneet
en olisi yrjö‧nnyt
emme olisi yrjö‧nneet
2.
yrjö‧äisit
yrjö‧äisitte
et yrjö‧äisi
ette yrjö‧äisi
2.
olisit yrjö‧nnyt
olisitte yrjö‧nneet
et olisi yrjö‧nnyt
ette olisi yrjö‧nneet
3.
yrjö‧äisi
yrjö‧äisivät
ei yrjö‧äisi
eivät yrjö‧äisi
3.
olisi yrjö‧nnyt
olisivat yrjö‧nneet
ei olisi yrjö‧nnyt
eivät olisi yrjö‧nneet
str. bierna
yrjö‧ttäisiin
ei yrjö‧ttäisi
str. bierna
olisi yrjö‧tty
ei olisi yrjö‧tty
tryb rozkazujący
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
–
yrjö‧tkäämme
–
älkäämme yrjö‧tkö
1.
–
olkaamme yrjö‧nneet
–
älkäämme olko yrjö‧nneet
2.
yrjö‧ä
yrjö‧tkää
älä yrjö‧ä
älkää yrjö‧tkö
2.
ole yrjö‧nnyt
olkaa yrjö‧nneet
älä ole yrjö‧nnyt
älkää olko yrjö‧nneet
3.
yrjö‧tköön
yrjö‧tkööt
älköön yrjö‧tkö
älkööt yrjö‧tkö
3.
olkoon yrjö‧nnyt
olkoot yrjö‧nneet
älköön olko yrjö‧nnyt
älkööt ole yrjö‧nneet
str. bierna
yrjö‧ttäköön
älköön yrjö‧ttäkö
str. bierna
olkoon yrjö‧tty
älköön olko yrjö‧tty
tryb potencjalny
czas teraźniejszy
perfekt
twierdzenie
przeczenie
twierdzenie
przeczenie
osoba
lp
lm
lp
lm
osoba
lp
lm
lp
lm
1.
yrjö‧nnen
yrjö‧nnemme
en yrjö‧nne
emme yrjö‧nne
1.
lienen yrjö‧nnyt
lienemme yrjö‧nneet
en liene yrjö‧nnyt
emme liene yrjö‧nneet
2.
yrjö‧nnet
yrjö‧nnette
et yrjö‧nne
ette yrjö‧nne
2.
lienet yrjö‧nnyt
lienette yrjö‧nneet
et liene yrjö‧nnyt
ette liene yrjö‧nneet
3.
yrjö‧nnee
yrjö‧nnevät
ei yrjö‧nne
eivät yrjö‧nne
3.
lienee yrjö‧nnyt
lienevät yrjö‧nneet
ei liene yrjö‧nnyt
eivät liene yrjö‧nneet
str. bierna
yrjö‧ttäneen
ei yrjö‧ttäne
str. bierna
lienee yrjö‧tty
ei liene yrjö‧tty
Formy odczasownikowe
bezokoliczniki/odsłownik
imiesłowy
str. czynna
str. bierna
str. czynna
str. bierna
I
yrjö‧tä
cz. teraźniejszego
yrjö‧ävä
yrjö‧ttävä
rozszerzony I
yrjö‧täkseen2
cz. przeszłego
yrjö‧nnyt
yrjö‧tty
II
inessivus
yrjö‧tessä1
yrjö‧ttäessä
sprawcy
yrjö‧ämä1, 3
instructivus
yrjö‧ten
–
przeczący
yrjö‧ämätön
III
inessivus
yrjö‧ämässä
–
1) Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym.
2) Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. 3) Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę.