табун

табун (język bułgarski)

табун (1.1)

transliteracja:

tabun

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tabun (koni)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) хергеле

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

табун (język rosyjski)

табун (1.1)

табун (1.2)

transliteracja:

tabun

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) tabun (zwierząt)

(1.2) przen. tabun (ludzi)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

табун (język ukraiński)

табун (1.1)

табун (1.2)

transliteracja:

tabun

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tabun (zwierząt)

(1.2) przen. pot. tabun (ludzi)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. табунник m

zdrobn. табунець m, табунчик m, табунок m, табуночок m

czas. табунитися ndk.

przym. табунний, табуновий, табунницький

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: