робітничий
робітничий (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- robìtničij
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) robotniczy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) робітничий клас
- synonimy:
- (1.1) przest. робітницький
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. роблення n, робленість ż, робота ż, роботонька ż, роботизна ż, робітка ż, робучість ż, робітник m, робітниця ż, робітництво n, роба ż, робітня ż, роботящість ż, роботяга m ż, роботяжечка m ż, роботуха m ż
- czas. робити ndk., робитися ndk., зробити dk., зробитися dk.
- przym. роблений, робочий, робучий, робітний, робітницький, роботящий
- przysł. роблено
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: