нахабнік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

нахабнік (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
nahabnìk
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) arogant[1], brutal[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. нахабнасць ż, нахабства n
forma żeńska нахабніца ż
czas. нахабнічаць ndk.
przym. нахабны, нахабніцкі
przysł. нахабна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „arogant” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 13.
  2. Hasło „brutal” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 42.