дзівачка

дзівачка (język białoruski)

transliteracja:

dzìvačka

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dziwaczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) арыгінал

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. дзівацтва n, дзівачнасць ż, дзівакаватасць ż, дзівачлівасць ż

forma męska дзівак m

czas. здзівіцца, дзівачыць ndk., дзівіць ndk., дзівіцца ndk., дзівавацца ndk.

przym. дзівацкі, дзівакаваты, дзівачлівы, дзіўны

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: