гучанне

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

гучанне (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
gučanne
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) brzmienie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) гук
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. гук m, гукавік m, гучнасць ż
czas. гучаць ndk., гучэць ndk.
przym. гукавы, гучны, гучальны
przysł. гучна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „brzmienie” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 43.