възпитател

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

възпитател (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
vzpitatel
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wychowawca
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. възпитаване n, възпитание n, възпитаност ż, възпитаник m, възпитаничка ż, възпитаница ż
forma żeńska възпитателка ż
czas. възпитавам ndk., възпитам dk.
przym. възпитан, възпитателен, възпитателски
przysł. възпитано
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: