весільчанин

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

весільчанин (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
vesìlʹčanin
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) weselnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. веселість ż, веселощі lm, веселун m, весельчак m, веселуха ż, веселка ż, веселонька ż, веселочка ż, веселиця ż, весілля n, весіллячко n
czas. веселити ndk., веселитися ndk., веселіти ndk., веселішати ndk.
przym. веселий, веселенький, веселісінький, веселковий, веселчастий, веселчаний, весільний
przysł. весело, веселенько, веселісінько, веселково
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: