беспрытульнік
беспрытульнік (język białoruski)[edytuj]
- transliteracja:
- besprytulʹnìk
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dziecko ulicy[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. беспрытульнасць ż
- forma żeńska беспрытульніца ż
- przym. беспрытульны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „беспрытульнік” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.