бабулька

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бабулька (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
babulʹka
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieszcz. babunia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) бабуся
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. баба ż, бабішча ż, бабка ż, бабуля ż, бабуся ż, бабінец m
przym. бабульчын, бабулін, бабскі, бабін
przysł. па-бабску
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od białor. бабуля
uwagi:
źródła:
  1. Hasła babunia w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 17.