ουρητήρας
ουρητήρας (język nowogrecki)[edytuj]
- transliteracja:
- ouritíras
- wymowa:
- IPA: [u.ri.ˈti.ras]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ουρητήριο n, ουρήθρα ż, ούρηση ż, ουρία ż, ούρο n, ουροδοχείο n
- przym. ουρικός, ουροδόχος
- czas. ουρώ
- form. słow. ουρο-, ουρό-, ουρ-
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: