šaufuł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šaufuł (język wilamowski)[edytuj]

šaufułn (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
siaufułśoüfułsiojfuł
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szufla, łopata[1]
(1.2) łopata
odmiana:
(1.1-2) lp šaufuł; lm šaufułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) šu̇fla
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. šaufeła n
czas. šaufułn
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. schûvel, schûfel, schûvele, schûfele < swn. scûvala < pragerm. *skuflō
por. niem. Schaufel, ang. shovel
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Narzędzia i maszyny
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 366.