bałykować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bałykować (język polski)[edytuj]

bałykujące (1.1) dziecko
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przest. (t. reg. łódz.[1] i gw.) chodzić na czworakach[2]
(1.2) łow. o psie myśliwskim: czołgać się na brzuchu[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Na ojców wyrzekacie, że głupie, a sami ani za grosz pomyślenia nie macie a jeno jak te dzieci, co jeszcze bałykują, cudze powtarzacie![3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) raczkować
(1.2) pełzać, czołgać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bałykowanie n, bałyk mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bałyk + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: raczkować
źródła:
  1. Słownik gwary opoczyńskiej
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bałykować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Władysław Reymont: Chłopi.