śniadanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śniadanie (język polski)[edytuj]

śniadanie (1.1) dla dwóch osób
śniadanie (1.2) trzech osób
wymowa:
IPA[ɕɲaˈdãɲɛ], AS[śńadãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) poranny posiłek; zob. też śniadanie w Wikipedii
(1.2) daw. jedzenie śniadania (1.1)
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm,
przykłady:
(1.1) Karolina często nie je śniadania, bo nie jest rano głodna.
składnia:
(1.1) śniadanie dla + D.
(1.2) śniadanie + D.
kolokacje:
(1.1) jeść śniadanierobić / przygotowywać śniadanie • jeść / zjeść coś na śniadanie • prosić / zapraszać na śniadanie • czas na pierwsze / drugie śniadanie • śniadanie angielskie / kontynentalne / wielkanocne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śniadaniówka ż, podśniadanie n
zdrobn. śniadanko n
czas. śniadać ndk., śniodać ndk.
przym. śniadaniowy
przysł. śniadaniowo
związki frazeologiczne:
śniadanie na stole
etymologia:
rzecz. odczas. od śniadać
uwagi:
(1.1) zobacz też: posiłekpodśniadanieśniadaniedrugie śniadanieobiadlunchpodwieczorekobiadokolacjakolacja
zob. też śniadanie w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła: