łąka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: lakalakkaläkałãka

łąka (język polski)[edytuj]

łąka (1.1)
wymowa:
IPA[ˈwɔ̃ŋka], AS[u̯õŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teren gęsto porośnięty trawami; zob. też łąka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wzeszło bowiem palące słońce i wysuszyło łąkę, kwiat jej opadł, a piękny jej wygląd zginął[1].
(1.1) Pani zabija pana, (…) potem cała skrwawiona bieży przez łąki[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) łonka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) błonie, bielawa, grąd, hala, łęg, pastwisko, połonina, polana[3]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łąkarz m
zdrobn. łączka ż
przym. łąkowy
związki frazeologiczne:
czyja łąka, tego sianodziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie — rzeczy niecne
etymologia:
od prasł. *lǫkawygięcie, krzywizna, potem teren w zakolu rzeki lub nad rzeką[4][5]
por. chorw. luka, czes. louka, ros. лука i ukr. лука
uwagi:
zob. też łąka (obszar) w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. List św. Jakuba 1,11
  2. Adam Mickiewicz: Poezye, Lilie
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łąka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  5. Hasło „luka” w: Hrvatski jezični portal.

łąka (język kaszubski)[edytuj]

łąka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łąka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: