ćwierć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ćwierć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʨ̑fʲjɛrʲʨ̑], AS[ćfʹi ̯erʹć], zjawiska fonetyczne: zmięk.post. utr. dźw.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jedna czwarta, 25%
(1.2) gw. (Poznań) konew[1]
(1.3) naczynie służące dawniej do mierzenia objętości ciał sypkich (zboża)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Za ćwierć miliona złotych można było wtedy kupić pięć książek.
składnia:
(1.1) ćwierć + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skr. ćw.
(1.2) konew
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ćwiartowanie n, poćwiartowanie n
zdrobn. ćwiartka ż
czas. ćwiartować ndk., poćwiartować dk.
przym. ćwierciowy
związki frazeologiczne:
trzy ćwierci do śmierci
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konew
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ćwierć” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.