zoil

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zoil (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzɔjil], AS[zoi ̯il], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ostry, kąśliwy, niesprawiedliwy krytyk
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) momus
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) krytyk
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zoilowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Zoilus, gr. Ζωίλος (Zōílos) – imię retora greckiego słynnego z ostrej i małostkowej krytyki[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „zoil” w: Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 288.