zniemczać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zniemczać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zniemczyć)

(1.1) narzucać kulturę i język niemiecki
(1.2) nadawać czemuś charakter niemiecki

czasownik zwrotny niedokonany zniemczać się (dk. zniemczyć się)

(2.1) książk. przyswajać kulturę i język niemiecki, stawać się Niemcem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Okupant zaczynał zniemczać polskie dzieci.
(1.2) Prawie wszędzie zniemczano polskie nazwy miejscowości.
(2.1) Jak szybko zniemczali się mieszkańcy Łużyc?
składnia:
(1.1) zniemczać + B.nie zniemczać + D.
(1.2) zniemczać + B.nie zniemczać + D.
kolokacje:
(1.1) zniemczać dzieci
(1.2) zniemczać nazwiska / nazwy
synonimy:
(1.1) germanizować, niemczyć
(1.2) niemczyć
(2.1) germanizować się, niemczeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Niemcy lm mos/lm nmos, niemczenie n, niemiec mos/mrz, Niemiec mos, niemra ż, Niemra ż, zniemczanie n
czas. niemczyć ndk., niemczyć się ndk., zniemczyć dk., zniemczyć się dk.
przym. zniemczały
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Niemiec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: