známka

známka (język czeski)

wymowa:

IPA: [ˈznaːmka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) znak

(1.2) znaczek pocztowy

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	známka	známky
dopełniacz	známky	známek
celownik	známce	známkám
biernik	známku	známky
wołacz	známko	známky
miejscownik	známce	známkách
narzędnik	známkou	známkami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

známka (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) znaczek (np. pocztowy)

(1.2) oznaka (np. choroby)

(1.3) ocena w szkole

(1.4) drobny przedmiot pozwalający na identyfikację kogoś, czegoś, identyfikator, legitymacja, oznaka.

odmiana:

(1.1-4) wg typu IV (żeński twardotematowy) wz. 2; lm známky; D. lm známok

przykłady:

(1.1) Kúpte poštové známky, bo musím vyslať ten list. → Kupcie znaczki pocztowe, bo muszę wysłać ten list.

(1.2) Vidíte nejaké známky choroby? → Czy widzicie jakieś oznaki choroby?

(1.3) Môj syn má v škole iba dobré známky. → Mój syn ma w szkole jedynie dobre oceny.

składnia:

kolokacje:

(1.2) nejaviť známky života → nie dawać oznak życia

(1.3) dostať dobrú / zlú známku → dostać dobrą / złą ocenę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. známkový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: