zmartwychwstaniec

zmartwychwstaniec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. rel. zakonnik z katolickiego Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa; zob. też zmartwychwstańcy w Wikipedii

(1.2) coś lub ktoś, kto zmartwychwstał, faktycznie lub metaforycznie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zmartwychwstaniec	zmartwychwstańcy
dopełniacz	zmartwychwstańca	zmartwychwstańców
celownik	zmartwychwstańcowi	zmartwychwstańcom
biernik	zmartwychwstańca	zmartwychwstańców
narzędnik	zmartwychwstańcem	zmartwychwstańcami
miejscownik	zmartwychwstańcu	zmartwychwstańcach
wołacz	zmartwychwstańcu	zmartwychwstańcy

przykłady:

(1.1) Podziękował także księżom zmartwychwstańcom za troskę o świątynię i duszpasterską opiekę nad wiedeńską Polonią.

(1.2) Zawzięty zmartwychwstaniec piął się po jego nodze, nie bacząc na kolejne, choć słabnące z każdą chwilą ciosy zadawane ciężkim podkutym buciorem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ksiądz zmartwychwstaniec • charyzmat / duchowość / konstytucje / parafia / wspólnota zmartwychwstańców

synonimy:

(1.1) rezurekcjonista

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zakonnik, osoba konsekrowana

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zmartwychwstanie n, zmartwychwstanie n

forma żeńska zmartwychwstanka ż

czas. zmartwychwstać dk., zmartwychwstawać ndk.

przym. zmartwychwstański

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zmartwychwstanie + -ec

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) risurrezionista m

źródła: