zjednoczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zjednoczenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌzʲjɛdnɔˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS[zʹi ̯ednočńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) polit. hist. powstanie jednolitego państwa z dwóch lub więcej dotychczas niepodległych państw; zob. też zjednoczenie (polityka) w Wikipedii
(1.2) organizacja powstała w wyniku połączenia organizacji, instytucji o podobnym profilu i zakresie działalności[1]
(1.3) przen. połączenie się, stanie się jednością
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W latach po zjednoczeniu Niemiec wprowadził Realpolitik, która oznaczała liczneczęsto tajnesojusze z sąsiednimi państwami.
(1.3) Sobotni marsz KOD-u i opozycji miał być sygnałem dla przedwyborczego zjednoczenia różnych środowisk przeciwko PiS-owi[2].
(1.3) Kapłan zaznaczył, że w ten sposób coraz bardziej oddziela się poczęcie dziecka od obcowania płciowego kobiety i mężczyzny, gdy to właśnie cielesne zjednoczenie kobiety i mężczyzny jest jedynym właściwym miejscem na pojawienie się nowego ludzkiego życia[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zjednoczenie Niemiec / Włoch • zjednoczenie państwa po okresie rozbicia dzielnicowego
synonimy:
(1.2) unia
antonimy:
(1.1) rozpad, rozbicie dzielnicowe; inkorporacja, wcielenie; aneksja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jednoczenie n, jedynak mos
czas. jednoczyć ndk., zjednoczyć dk.
przym. zjednoczeniowy, zjednoczony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zjednoczyć + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zjednoczenie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/bedzie-wielka-koalicja-anty-pis,642198.html
  3. z Internetu